Apirileko alean Zintzo-Mintzori arre edo so egiteko ordua heldu zaiola azaldu zen.
Erabaki bat edo bestea hartzeko elkarteak azken urteotan egindako lanaren eta egungo egoeraren inguruko gogoeta-prozesua burutu du. Ondorioa honakoa izan da: Urretxu eta Zumarragan euskaltzale talde antolatu eta eraginkor baten beharra dago, baina elkartearen fase bat amaitu da. Jendea aro berriari ekiteko prest dago, baina motor berria behar da: zuzendaritza-talde eta parte hartzaile berriak behar dira. Antolatzeko eta egiteko bide berriak urratuko dituzten pertsonak. Hori dela eta, bilera baterako deia luzatu zaio bi herriotako hainbat euskaltzaleri.
Gogoeta-prozesua bost orduko bi saiotan egin da, Elhuyar Aholkularitzarekin elkarlanean, eta 19 lagunek parte hartu dute. Helburuak lau izan dira: ibilbidearen eta egungo egoeraren inguruko hausnarketa egitea, helburuak eta eragin-eremuak zehaztea, antolamendua aztertzea eta talde-izaera indartzea.
Ibilbideari dagokionez, gauza positiboak eta negatiboak ikusi ziren. Positiboen artean, elkartearen sorrera bera, hasierako ilusioa, aldizkariaren eta atari digitalaren sorrera, euskarazko zine emanaldiak eta kantu afaria aipatu ziren, besteak beste. Negatiboen artean prozesua herren hasi zela onartu zen: sektore askotako jendea zegoen, baina beste asko kanpoan gelditu ziren. Bestalde, hasieran giza harremanak ez zirela gehiegi landu eta giroa ez zela oso egokia ere aipatu zen.
Beste hainbat gauza ere gogoratu ziren: hasieran lantaldeak zeudela eta antolaketa aldatu egin zela, elkartearen gerizpean hainbat lanpostu sortu direla, Zintzo-Mintzok akuilu lana duela, talde-izaera sendotzeko bi ekintza bakarrik egin direla eta beharbada gehiago egitea komeni zela…
Ibilbide historikoaren ondorioak hiru ardatzen arabera atera ziren. Bazkideei, diru-iturriei eta egiturari dagokionez, erronketako bat bazkide berriak eta gazteak erakartzea da. Bestalde, bazkideen artean sentsibilizazioa lantzea komeni dela aipatu zen. Izan ere, jendeak ez du konpromiso handiegirik hartu nahi. Horrekin lotuta, antolaketa eredua aldatzeaz ere hitz egin zen.
Finantziazioa, berriz, zama bihurtu dela onartu zen. Batez ere, hedabideen kudeaketa. Euskaldunengan euskaraz hitz egiteko nahia eta kontzientzia sustatu beharra eta horretarako estrategiak zehaztu beharra ere aipatu zen.
Hedabideei eta corpusari dagokionez, herrian hutsune azpimarragarri bat bete dela esan zen, baina etorkizunean hedabideak berrantolatu egin beharko dira eta euren autonomia bultzatu. Aisialdiaz, sentsibilizazioaz eta kultur ekintzez ere hitz egin zen. Hala, kantu afariarekin, kandela piztearekin eta bertso eskolaren suspertze ahaleginarekin asmatu dela esan zen. Bestalde, beste elkarte batzuekin batera hainbat ekimen antolatu dira: Zuberoara irteera, Beitiaren omenezko mendi martxa, mintzalaguna…
Beste batzuek antolatutako ekintzak euskaraz izan daitezen, ordea, ez da eragin. Gainera, ez da gazteen sentsibilizazioa lantzen asmatu, aisialdi ekintzak antolatzeko jende berririk ez da lortu, salaketa lanik ez da egin eta batzuetan ez da ilusioa transmititzen jakin. Eskaintzen den horretan erabilera areagotzea da gakoa.
Ondorioz, Urretxu eta Zumarragan euskaltzale talde antolatu eta eraginkor baten beharra dagoela aipatu zen. Dagoena birmoldatu beharra dago eta horretarako lehentasunak definitu eta sektore berriak inplikatuko dituzten zuzendaritza-talde berria eta parte-hartzaile berriak behar dira.
Gogoeta-prozesuan parte hartu zutenek oraindik elkartean lan egin ez duten euskaltzaleen zerrenda osatu zuten eta uztailaren 7an izango den batzar batera gonbidatu dituzte. Bertara proposamen irekia eramango da, jende berriaren inplikazioa lortzeko eta haien ekarpenek ateak zabalik izango dituzte.
